O Gece
O gece ne kadar güzeldi mehtap,
Gönülden fışkıran nağmeler gibi.
Ruhumu yıkayan bir seldi mehtap,
En tatlı ilk ve son buseler gibi.
O gece o müthiş deniz durgundu,
Ömründe susmayan rüzgâr yorgundu,
En kara gönüller aya vurgundu
Leylâ'yı içinde bulan er gibi.
O gece zevkini duydum hayatın,
Sırrını anladım mükevvenâtın.
Gönlümde yıkılan bir kâinatın,
Sesini işittim giryeler gibi.
O gece hayatım sanki masaldı,
Şuurum o ânın içinde kaldı,
Kalbime ışıktan bir füsun doldu
İnsanı çıldırtan handeler gibi.
O gece felekten bir gece çaldım,
Ömrümde son defa bahtiyar oldum,
Ölürken yaşadım, yaşarken öldüm
Ve sustum, sükûtu besteler gibi.
O gece ne kadar güzeldi mehtap,
Sandım ki ruhumda yükseldi mehtap,
Gönlümü yıkayan bir seldi mehtap,
Rüyada çalınmış buseler gibi.
O gece gönlüm de aya vuruldu,
İçimde küllenen ateş dirildi.
Dünyada ne varsa yere serildi,
"O" kaldı... Kalbimi seyreder gibi.
O gece sevgim bir coşkun ırmaktı,
Kalbimden taşarak o kalbe aktı;
Gözlerime en keskin bakışla baktı:
"Ben de seni Atsız, ben de ..."der gibi...
0 comments:
Yorum Gönder